"Pure of Sight" - "Η αγνή ματιά"
«Η ζωή είναι σαν ένα ποτάμι, κάποιοι περνούν από αυτό, κάποιοι κολυμπούν, κάποιοι ψαρεύουν. Περπατώ σε μια μεγάλη παραλία, μαζεύω όμορφες πέτρες, τις βάζω στην τσέπη μου και δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να γυρίσει πίσω»
Γεννημένος το 1987 στο Γκουάνγκτζου της Κίνας, ο Huang Jing ζει σήμερα στο Σενζέν. Αποφοίτησε από την Ακαδημία Καλών Τεχνών του Γκουάνγκτζου, με ειδίκευση στη Φωτογραφία και την Ψηφιακή Τέχνη. Έχει κερδίσει το βραβείο Leica Oskar Barnack Newcorner Award. Έχει εκθέσει τα έργα του στην Κίνα, τη Γαλλία, τη Γερμανία και σε άλλα μέρη του κόσμου, όπως το Μουσείο Βαν Γκογκ (Γαλλία) και το Μουσείο Τέχνης Leica (Γερμανία).
Οι φωτογραφίες του Huang Jing μοιάζουν με κινεζική ζωγραφική. Είναι ποιητικές και δεν χρειάζονται λόγια για να περιγράψουν το πνευματικό τους μήνυμα. Του αρέσει να απαθανατίζει το περιβάλλον της καθημερινής του ζωής, ειδικά τις εντυπώσεις από την αστική πόλη, τα εργοστάσια και τους ανθρώπους. Του αρέσει να τραβά φωτογραφίες που έχουν μια αίσθηση ασήμαντου και ελλιπούς περιεχομένου.
" Pure of Sight"
Η παραδοσιακή κινεζική ζωγραφική δίνει λιγότερη έμφαση στις λεπτομέρειες και περισσότερο στην έκφραση των συναισθημάτων. Ο Jing Huang εφαρμόζει αυτή τη φιλοσοφία στη φωτογραφία του. Με τη Leica του έχει μεταμορφώσει τα ασήμαντα πράγματα της καθημερινής ζωής σε ονειρικά, ποιητικά έργα τέχνης.
Οι φωτογραφίες του Jing Huang είναι ατμοσφαιρικές, εκλεπτυσμένες και τρυφερές. Το πορτφόλιο «Pure of Sight» δεν είναι αφιερωμένο σε κάποιο συγκεκριμένο θέμα. Παρουσιάζει τοπία και άγρια φύση. Κάθε μία από τις δώδεκα ασπρόμαυρες εικόνες του έχει τη δική της μοναδική ιστορία να διηγηθεί. Σχεδόν απαρατήρητο, το ρύγχος ενός χοίρου εμφανίζεται από πίσω από έναν τοίχο. Ένα φύλλο λωτού αποκαλύπτει ένα νοσηρό δάκρυ. Ένα καναρίνι σιωπά κάτω από μια πλαστική σακούλα. Χαμένοι στις σκέψεις τους, οι άνθρωποι ατενίζουν μακριά, προς τον ορίζοντα.
Η φωτογραφική μηχανή του Jing Huang είναι κάτι περισσότερο από ένα εργαλείο εργασίας. Είναι ο συνεργός του. Μέσα από τη φωτογραφική του μηχανή, ο φωτογράφος εκφράζει τα συναισθήματά του στον έξω κόσμο, έτσι με αυτό το τρόπο αναδύεται η αληθινή ποίηση.
Ανακαλύπτει τα θέματά του ακριβώς έξω από την πόρτα του, στο δρόμο για τη δουλειά, όταν βγαίνει με φίλους ή ακόμα και στο σπίτι. Ωστόσο, κάθε φωτογραφία έχει το δικό της χάρισμα. Οι καθημερινές σκηνές και τα αντικείμενα είναι διαποτισμένα με μια μαγεία που αιχμαλωτίζει την ψυχή του θεατή.
Ο νεαρός φωτογράφος έχει ανακαλύψει έναν τρόπο να προσδίδει τεράστιο βάθος σε οικεία και φαινομενικά ασήμαντα πράγματα. Ο Jing Huang εξηγεί ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει καλός συγγραφέας, επειδή του είναι δύσκολο να βρει τις κατάλληλες λέξεις. Γι' αυτό η κάμερα είναι το μάτι του και η φωτογραφία το μέσο για να εκφράσει τις βαθιές του σκέψεις. Οι εικόνες του επικοινωνούν αυτό που έχει να πει χωρίς να χρειάζονται λέξεις.
Οι θεατές βλέπουν τον κόσμο όπως τον βλέπει ο φωτογράφος.
Τα συναισθήματα είναι τα χρώματα που χρησιμοποιεί ο Jing Huang. Για να δημιουργήσει τις φωτογραφίες του, για να τους δώσει την κατάλληλη έκφραση, χρησιμοποιεί το ασπρόμαυρο φιλμ.
«Είναι πολύ φυσικό για μένα να επιλέγω το ασπρόμαυρο. Δοκίμασα την έγχρωμη φωτογραφία, αλλά δεν ήταν αρκετά εκφραστική για την καρδιά μου».
Οι φωτογραφίες του Jing Huang δεν αφορούν τα αντικείμενα που απεικονίζονται – ένα είδος παράδοξου στο τομέα της φωτογραφίας. Η οξυδερκής αίσθησή του για τη στιγμή προέρχεται από την πνευματική του συνειδητότητα. Οι εικόνες του είναι σαν ένα σύστημα συναισθηματικής ανατροφοδότησης.
«Προτιμώ να χρησιμοποιώ ευρυγώνιους φακούς και να δουλεύω με μικρότερα διαφράγματα. Αυτό δίνει στα πράγματα μια πιο ζωντανή, πιο δυνατή εντύπωση. Με μία μηχανή rangefinder (τηλεμετρική), μπορώ να υπολογίσω αρκετά καλά πώς θα σχετίζονται μεταξύ τους τα διάφορα αντικείμενα μέσα στο κάδρο. Αυτό κάνει πολύ πιο εύκολη και ακριβή τη σύνθεση με μεγαλύτερο βάθος πεδίου. Είναι μαγικό».
Το 2011, ο Jing Huang κέρδισε το βραβείο Leica Oskar Barnack Newcomer Award για τη σειρά "Pure of Sight".
«Όταν έχω τη φωτογραφική μου μηχανή, ακολουθώ την διαίσθησή μου. Για μένα είναι καλύτερο να αποτυπώνω κάτι με συναίσθημα»
«Ανήκω στο περιβάλλον, το φως, τον άνεμο, το νερό, τις πέτρες, τα ζώα και τους ανθρώπους. Όλα αυτά με βοηθούν να εξερευνήσω τα βαθύτερα σημεία της καρδιάς μου»
Λίγα λόγια για το τρόπο και το μέσο με το οποίο φωτογραφίζει
- Ε: Ποιο σύστημα φωτογραφικής μηχανής χρησιμοποιείτε; Εξακολουθείτε να εργάζεστε με τη Leica M4-P και με φακούς 35 και 28 mm;
Α: Εξακολουθώ να χρησιμοποιώ τη Leica M4-P και τον Summicron-M 35 mm f/2 ASPH. Έχω επίσης μια Leica M2 ως εφεδρική. Χρησιμοποιώ επίσης μια ψηφιακή M (Typ 240). Προτιμώ να χρησιμοποιώ φακό 35 mm, αν και μερικές φορές χρησιμοποιώ φακό 50 ή 90 mm.
- Ε: Ποιο φακό προτιμάτε να χρησιμοποιείτε για ποιο σκοπό; Μπορείτε να περιγράψετε γιατί και πότε;
Α: Εξαρτάται από τη διάθεσή μου. Μου αρέσει περισσότερο ο Summicron επειδή δεν είναι ούτε πολύ στενός ούτε πολύ ευρύς. Έχει το τέλειο μέγεθος με λογικό βάρος, οπότε δεν με κουράζει ποτέ. Παίρνω μαζί μου έναν φακό 28 mm σε μέρη που είναι ευρύχωρα και ανοιχτά, όπως η παραλία. Μερικές φορές χρησιμοποιώ και φακούς 50 και 90 mm. Αλλά παίρνω μόνο έναν φακό κάθε φορά, ακόμα και όταν παίρνω δύο φωτογραφικές μηχανές, επειδή είναι λιγότερο ενοχλητικό.
- Ε: Γιατί δουλεύεις με ασπρόμαυρο; Δοκίμασες ποτέ να χρησιμοποιήσεις χρώμα και αν ναι, γιατί δεν το χρησιμοποιείς πια;
Α: Δουλεύω με ασπρόμαυρο τις περισσότερες φορές, γιατί πιστεύω ότι είναι αυτό στο οποίο έχω συνηθίσει να ζω – έναν άχρωμο κόσμο. Στην πραγματικότητα, έχω δοκιμάσει και το χρώμα, αλλά φαίνεται ότι είναι πολύ δύσκολο για μένα.
- Ε: Είναι ενδιαφέρον που βλέπεις τον κόσμο άχρωμο. Μπορείς να το εξηγήσεις αυτό; Οι άνθρωποι στην Ευρώπη σκέφτονται την Κίνα και το Σενζέν, όπου παράγονται όλα τα προϊόντα, ως γεμάτη από πολύχρωμα πλαστικά προϊόντα και διαφημίσεις με νέον.
Α: Εδώ διαφέρει η αντίληψή μου από τη δική σου. Για παράδειγμα, θεωρούσα τη Γερμανία μια αυστηρά βιομηχανική χώρα, αλλά μετά από πολλά ταξίδια εκεί, ανακάλυψα περισσότερα πράγματα για αυτήν. Ζω στο Σενζέν, οπότε τείνω να αποφεύγω τα κλισέ, καθώς τα θεωρώ επιφανειακά. Οι ξένοι μπορεί να πιστεύουν ότι η Κίνα και το Σενζέν είναι γεμάτα πλαστικό, και ορισμένοι καλλιτέχνες προσπαθούν να τονίσουν αυτά τα κλισέ. Ωστόσο, τα συναισθήματά μου για αυτή την πόλη είναι πολύ πιο βαθιά.
- Ε: Χρησιμοποιείτε καθόλου φλας; Γιατί και για ποιο λόγο το χρησιμοποιείτε; Νομίζω ότι οι φωτογραφίες σας είναι καλύτερες χωρίς φλας.
Α: Παλιά χρησιμοποιούσα πολύ το φλας. Σταμάτησα να το χρησιμοποιώ όταν χάλασε ο διακόπτης του φλας της M4-P μου πριν από ένα ή δύο χρόνια: ήταν πολύ δύσκολο να επισκευαστεί η Leica και θα χρειαζόταν πολύς χρόνος. Για αυτό αγόρασα ένα σετ εργαλείων επισκευής και έμαθα να επισκευάζω τη Leica μόνος μου. Τώρα μπορώ να επιδιορθώσω οποιοδήποτε βασικό πρόβλημα. Μου άρεσε να υπερεκθέτω φιγούρες και ζώα, αλλά τώρα δεν χρησιμοποιώ το φλας τόσο συχνά και έχω συνηθίσει να μην το έχω.
- Ε: Κάνετε ρετουσάρισμα στον υπολογιστή; Πόσο σημαντικός είναι ο υπολογιστής για εσάς ως φωτογράφο;
Α: Παλιά δούλευα σε παραδοσιακό σκοτεινό θάλαμο. Μετά ήρθα σε επαφή με το διαδίκτυο, οπότε ο υπολογιστής είναι αρκετά σημαντικός για μένα. Άρχισα να μαθαίνω να χρησιμοποιώ όλα τα είδη λογισμικού όταν οι ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές έγιναν ευρέως διαδεδομένες.
- Ε: Ποια προγράμματα υπολογιστή και φίλτρα χρησιμοποιείτε για να βελτιώσετε τις εικόνες σας και γιατί;
Α: Χρησιμοποιώ το Photoshop και το Lightroom. Άρχισα να χρησιμοποιώ το Photoshop μόλις είχε βγει στην αγορά, οπότε τώρα το γνωρίζω πολύ καλά. Επίσης, αρχίζω να χρησιμοποιώ ένα λογισμικό που ονομάζεται M Monochrom.
- Ε: Όσον αφορά την επεξεργασία, πώς κάνετε την επιλογή; Σας είναι δύσκολο να επιλέξετε ανάμεσα στις φωτογραφίες; Πώς δημιουργείτε μια επεξεργασία; Μερικοί άνθρωποι δυσκολεύονται πολύ με την επεξεργασία, ενώ άλλοι την απολαμβάνουν. Εσείς;
Α: Δεν νομίζω ότι είμαι πολύ καλός στην επιλογή, γιατί δεν ακολουθώ καμία λογική όταν φωτογραφίζω. Απλά συγκεντρώνω τις φωτογραφίες που με ενδιαφέρουν. Ακόμα θυμάμαι όλες τις φωτογραφίες που έχω τραβήξει και μπορώ να τις διαχειριστώ όλες, αλλά δεν είμαι σίγουρος αν θα μπορώ να το κάνω και στο μέλλον. Ίσως αυτό να είναι καλό, γιατί αν ξεχάσω κάποιες, αυτό σημαίνει ότι δεν θα είναι αρκετά καλές.
Εκθέσεις
2011: Κέρδισε το βραβείο Leica Oskar Barnack Newcomer Award και συμμετείχε στο Aerle Photography Festival στη Γαλλία.
2013: Ομαδική έκθεση «Jinan Photo Biennial» στο Jinan της Κίνας.
Ομαδική έκθεση «Lianzhou Photo Festival» στο Lianzhou της Κίνας.
2014: Ομαδική έκθεση «Leica 10X10» στο μουσείο Leica, Wetzlar, Γερμανία.
Ομαδική έκθεση «Foam Talent 2014» στο μουσείο Foam, Άμστερνταμ, Ολλανδία.
2015: Ομαδική έκθεση «Institution Production»
Μουσείο Τέχνης Γκουανγκντόνγκ, Γκουανγκζού, Κίνα
Ομαδική έκθεση «The first edition of ChangJiang international photography & video biennale»
Ομαδική έκθεση «Photo Shanghai», Σανγκάη, Κίνα.
επιμέλεια: J.Eco
πηγές: lagalerie.hk - leicaaward.com - chinesenewart.com
